Επ. 5-6 (5-6 Οκτ.): Νέα τάξη πραγμάτων ή "ο κόσμος αλλάσσει- εσούνι;"
Κανά θκυό σχόλια σε περιοδικά που είδα τζαι φίλοι τζαι συναγωνιστές εντός τζαι εκτός διαδικτύου [Στέλλα, φωτογραφίζω σε!] εν ενθουσιαστήκαν τζαι ενώσαν πως ο δεύτερος κύκλος εν άρκεψε καλά. Ε, πέτε με φούξια ζόμπι, πέτε με έμμισθο του Κουμίδη [4 λουκκούμια του γάμου το επεισόδιο], αλλά διαφωνώ.
Καταλάβω οτι τα τέλλεια πρώτα επεισόδια εν ήταν ακριβώς ατάκα το δευτερόλεπτο, όμως ο σουρεαλισμός ήταν επαρκής για μένα γιατί είχα περισσόττερο την έννοια να δω τη συνέχεια της ιστορία παρά να κάμω πασιαμά. Προσωπική γνώμη τζαι θέμα ιδιοσυγκρασίας φατσιμένης με το σήριαλ στορυττέλινγκ, αντιλαμβάνεσθε.
Τζαι μια τζαι είπα σήριαλ στορυττέλιγκ τζαι εθυμήθηκα: κύριε/ κυρία μουσικέ επιμελητή, αείστε πλέον ήσυχο το σάουντρακ του Battlestar Galactica [στη σκηνή Μιχαήλη-Ορθοδοξίας με την ατάκα-πολιτική σπόντα της εφτομάας: "Όσο τα πλάσματα έχουν φκια μεγάλα τζαι νουν λλίον το ψέμα πιάννει πάντα τόπο"]. Σιέρουμαι που ήταν σιγανόφωνο τζαι στο μπάκραουντ, τζαι φυσικά οτι επιτέλους έπνασε τζαι τζείνο το Lord of the Rings.
Αλλά! Εκτίμησα την αρκή του κύκλου επειδή παιθκιά, εκάμαν οτι χρειάζεται μια πετυχημένη σειρά για να μεν βαλτώσει στα ίδια: αλλάξαν τα πράματα για να δώκουν ευκαιρία στους χαρακτήρες να αναπτυχτούν τζαι την ιστορία να κάμει νέα πράματα. "Νέα τάξη πραμάτων αν έσιεις ακουστά" που λαλεί τζαι η ΚΥΡΙΑ Κίκα. Εν έμεινε μια ιστορία που να μεν άλλαξε, ειδικά μετά το τέλος τούτων των επεισοδίων, είτε σταδιακά που τον πρώτο κύκλο, ή άξιππα στο τέλος του πρώτου [απουσία σχεδιασμού;] ή τωρά. Ας αναλώσουμε λοιπόν τον υπόλοιπο χώρο της ανάρτησης να ούμεν τι άλλαξεν.
Αντώνης τζαι Μαλβ- εεεεε, Δημητρός τζαι Ππινού (άλλως Δεσποινούλλα):
Στον πρώτο κύκλο επαίξαν το "καταδικασμένος έρωτας" αλλά με το ζόρι μας επείσαν οτι άντεχε τόσο τζαιρό ο Δημητρός να μεν την ζητά για χάρη του όρκου του, ειδικά όταν εν άλλασσε τίποτε για έναν χρόνο. Ο [ΣΠΟΪΛΕΡ!] γάμμος με τον Ραούκκα επιτέλους κάμμει τα εμπόδια μεταξύ τους ουσιαστικά. Τζαι όι μόνο τούτο, εν τζαι αποτέλεσμα, έμμεσα, της αναποφασιστικότητας του Δημητρού, όι απλά ένα εύρημα. [Εννά σας λυπηθώ τζαι εν θα σείρω το Κυπριακό μέσα- ΑΚΟΜΑ] Για αυτό ηρεμήστε τηλεθεατές που άκουσα επρήσατε τον ΑΝΤ1 γιατί να κάμει έτσι πράμα των αγαπημένων φιλικουτουνιών της Κυπριακής τηλεόρασης. Τωρά που εμφανιστήκαν τα φαντάσματα των γονιών του Δημητρού τζαι κάτι τον θέλουν ["Γιατί εσταμάτησες να παίζεις το πιθκιαύλι σου; Τζαι εκάμαμε τόσα όνειρα να σε στείλουμε στο X-Factor τζαι μετά Γιουροβίζιον με τον Νικολή!"] εννάν η ώρα να ξανασκεφτεί τον όρκο του τζαι η Ππινού εννά τεστάρει την επαναστατικότητα της πάνω σε έναν αντίπαλο πιο δύσκολο που την Κίκα... Πώς γελάς μιας γενέκας που έκαμε τόσα χρόνια στον ΘΟΚ;
"Να με ρωτάνε αν την αγαπάω ακόμα την μαμά" ή 80ς ταινία με διαλυμένες οικογένειες στα 1909
Τέλλεια ανάποδα εποϋρίσαν τζαι το κάποτε αππωμένο σόι του Τσιάουση. Ο Γιώρκατσος που ενόμιζε ότι ήταν ο καλλύτερος, most σιεϊττάνης τσαούσης ούλλων των εποχών ευρέθηκε να θεωρεί τον εαυτό του άχρηστο [Κυπραίος αστυνομικός ανακαλύπτει την αυτογνωσία; Έτο που εν science fiction το έργο], τζαι οι Τζιένη τζαι Αλι[σαβού] παρόλο που διατηρούν τα προσχήματα βρέθουνται σε μια κατάσταση που αν δεν οδηγήσει στο να αλλάξει κάπως η συμπεριφορά τους εννά σιήσω φότοκκοπυ του πτυχιου μου! Η Τζιένη ειδικά δείχνει λλίο πιο ανθρώπινη τελευταία, με την περηφάνεια της να παλεύκει να επιβιώσει, τζαι η Αλισαβού φτάννει στο σημείο να πει τζαι ευκαριστώ του μισταρκού του φτύρη. Εν ετζιλήστικε ακόμα μαζί του στα άσιερα αλλά... καρτερούμεν! Τωρά ειδικά που εννά γινούν [μάλλον] τροφόδοτριες του νέου Τσαούση [που τον είαμε στο επ. 79, σκηνή 4 που λαλεί τζαι η Αλισαβού, η οποία μας επήρε χαπάρι τους φανατικούς] η πορεία τους προβλέπεται ενδιαφέρουσα.
Ίντριγκες τζαι πάχη
Όι βέβαια τόσο "ενδιαφέρουσα" όσο της Παντελούς, που προς το παρόν περιορίζεται να πονεί τα πόθκια της, τα πλευρά της, να οδηγεί την Κύπρο των 1900ς σε λιμοκτονία τζαι να εκφράζει γεννικά τες εμπειρίες του Λώρη τζαι της γενέκας του [ή μάλλον της γενέκας του Λώρη]. Η κατάσταση του Μιχαήλη πάντως εν ακόμα μια περίπτωση αλλαγής που τζείνα που εσυνήθισαμε. Με τη δημοτικότητα του σε επίπεδα Κληρίδη-μετά-τους-S300, ο Μιχαήλης αναγκάζεται να συμμαχήσει με την Σιελεντρούνα για να θκιώξουν τον [τάχατες] αντίζηλο τους για το μουχταριλλίκκι, τον άσωτο που επέστρεψε, Αντωνή [της Μαλούς]. Φυσικά ο Μιχαήλης έσιει άλλα κίνητρα: να μεν αρκέφκουν να φκαίννουν μυστικά για το χαμένο μωρό ας πούμε, ή ίσως τζαι άλλα...
Αλλάσσουν τα πράματα, τζαι όι πάντα για κακό. Δείξετε τζαι λλίο εμπιστοσύνη, προς το παρόν. Όπως λαλεί τζαι η Πελλομαλού "κάμε υπομονή τζαι κάτι εννά γινεί, ο Θεός εν μιάλος! Έτσι γίνεται σε ούλλα τα έργα".
Άσχετο: Με τούτους τους νέους τίτλους εμπήκε μου η φαντασίωση... Αίγια α λα Σίμπσονς, σαν καρτούν. Εν θα ήταν καταπληκτικό;