Τελικά δεν αναμετρήθηκαν οι δύο νέες κυπριακές σειρές
ΜΠΑΤΣΟ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ και
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ διότι φρόντισε γι' αυτό το MEGA που άρχισε τη δική του σειρά πολύ πιο γρήγορα με αποτέλεσμα να τελειώσει πριν προλάβει να ξεκινήσει η άλλη. Από τη νέα σειρά πάλι άντεξα να δω τα πρώτα δέκα λεπτά, αν αυτό λέει κάτι. Δεν ξέρω αν θα το ξαναδώ για να το σχολιάσω και εδώ με περισσότερες λεπτομέρειες αλλά αν ο Μαρτάς έχει πρόβλημα με τις γυναίκες εγώ έχω μάλλον πρόβλημα με τις λατινοαμερικάνικες διασκευές. Δηλαδή τι να σχολιάσουμε, πόσο καλά αντιγράφηκαν οι σκηνές, πόσο πέτυχε ο Δημητρίου το γενούι του ψυχίατρου ή ποιός έχει τη μεγαλύτερη φαλάκρα και αν η πετσέτα στο μπάνιο στο δικό μας ήταν πράσινη ενώ στο λατινοαμερικάνο κίτρινη ή αν ξέχασαν πίσω καμιά λέξη;
Όμως και αυτό να μην ήταν, το συγκεκριμένο θέμα αισθάνθηκα ότι ολίγον με αφορά. (προτιμώ την Ακελικιά με το Βουτυρόπαιδο το Σωτηράκι...)
Έτσι το γύρισα στη
Χαρά -άλλη διασκευή και αυτή, αλλά τουλάχιστον είναι όλα πιο προσεγμένα εδώ- όπου είχαμε εξελίξεις αφού συνέλαβαν τον ύποπτο που έβγαζε μάτι από τα πρώτα επεισόδια. Αλλά και πάλι διατηρώ τις αμφιβολίες μου αν είναι αυτός ο δολοφόνος τελικά, διαφορετικά τί θα κάνουν στα επόμενα επεισόδια αν ο θείος της Χαράς σκότωσε την ανιψιά του.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΣΚΕΥΕΣ!
