Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΗΣΑ
Ό,τι ο Ντίνος Οδυσσέως αγάπησε από την προηγούμενη τηλεοπτική σεζόν...Η τουρκική εισβολή του 1974 συνεχίζει να εμπνέει τους Κύπριους σεναριογράφους και συγκεκριμένα η ιστορία με τους «αγνοουμένους» του πολέμου. Ήταν το 2005 όταν ο Γιωργάκης ο Τσιάκκας φαντάστηκε ότι όλο και κάποιος πονόψυχος Τούρκος θα λυπήθηκε κάποιο Κυπριόπουλο να το πάρει μαζί του στην Τουρκία και να σου τη «Βασιλική» να μεγαλώνει στην Κωνσταντινούπολη φορώντας την τουρκική μαντίλα και πιστεύοντας εις ένα Αλλάχ.
Έξι χρόνια μετά ο Ντίνος Οδυσσέως αφήνει τις «νυχτερίδες» της «Πανσελήνου» και αρχίζει να ξεσκονίζει τις αράχνες του παρελθόντος. Και, ω του θαύματος, μέσα στη σκόνη (ή τις "αζαγιές" καλύτερα) του τηλε-χρόν
ου βρίσκει ό,τι αγάπησε: τη ψαρόβαρκα του Γιώργη στο «Νησί» που ξέμεινε στ’ ανοιχτά της Σπιναλόγκα μετά τον πνιγμό του, την «γιαγιά Ελένη», κατά κόσμον Αγγελική Φιλιππίδου, που απ’ το πολύ μαράζι της που δεν μπόρεσε λόγω καταρράχτη να καταλάβει την «Ελενούα» της όταν η τελευταία ήρθε να τη βρει στο χωριό, τυφλώθηκε παντελώς, τον Αντρέα Φυλακτού σε ένα διάλειμμα από κάποιο εξωτερικό γύρισμα της σειράς εποχής του ΡΙΚ «Στην άκρη του παράδεισου», την «Εφκένα» πάνω στη διαδικασία αποτοξίνωσης από τα «Βήματα στην Άμμο», τους μισούς ηθοποιούς από την...ημισέληνο και να δεις τί άλλο... α, ναι: ένα παλιό απόκομμα από τον Τύπο που έκανε λόγο για μια αγνοούμενη μητέρα του 1974 που δολοφονήθηκε από το σύζυγό της τη μέρα της εισβολής, τον οποίο υποδύεται ο Μαρίνος Χατζηβασιλείου, αλλά, 37 χρόνια μετά, μεταμορφώθηκε, από τις πολλές πλαστικές, σε Ευτύχιο Πουλλαΐδη! Ο δε Αντρέας Φυλακτού που ξέρει το μυστικό του, στάθηκε πιο τυχερός αφού 37 χρόνια μετά έχει όχι μόνο το ίδιο μαλλί κοκόρι αλλά είναι πλέον και κόκκινο! Για το γιο του Τόνυ Δημητρίου, μη με ρωτάτε, τα είδατε: φτυστός ο πατέρας του όταν αυτός ήταν παιδί! Απλώς ο Ντίνος Οδυσσέως ατύχησε να έχει για συγγενείς την οικογένεια Τσιάκκα!Όλα ξεκινάνε με «το πουκάμισο το θαλασσί» του Νταλάρα, τραγούδι που, ως γνωστόν, διέκοψε το ραδιόφωνο του ΡΙΚ για να ανακοινώσει την είδηση του πραξικοπήματος.... Ο Ντίνος μας όμως προφανώς δεν το θεωρεί γ
ρουσούζικο και το επιλέγει και για το playlist της εισβολής! Τρείς ρέμπελοι παίζουν χαρτούι στις 5 το πρωί και συζητούν έντονα για τα γεγονότα του πραξικοπήματος που προηγήθηκαν, την ώρα που οι Τούρκοι κάνουν την απόβασή τους στο νησί. Τους μόνους όμως Τούρκους που πιάνει το μάτι μας είναι δύο τύποι ντυμένοι στρατιωτικά που περπατάνε νωχελικά μέσα στα χωράφια (αν ήταν έτσι δε θα μας επιάναν οι Τούρτζιοι...), αφού πρώτα έχουν σκοτώσει τον πελλό του χωρκού. Αφού λοιπόν ξεπαστρεύει γρήγορα γρήγορα δύο άτομα ο Ντίνος μας, προχωρεί και στο μεγάλο φονικό της σειράς, αυτό που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους ήρωές του που κινούνται στο σήμερα, το οποίο δε θυμίζει σε τίποτα εκείνη την εποχή εκτός από τον γιό του Τόνυ Δημητρίου... Κι ύστερα θα μου πείτε; Κι ύστερα κι ύστερα, μα δεν υπάρχει ύστερα, που λέει και το τραγούδι.Με τη σκηνοθεσία του Θεοδόση Οικονομίδη (που προβιβάστηκε σε σκηνοθέτη από τη θέση του βοηθού σκηνοθέτη στην «Αίγια fuxia») να κινείται σε σ
ίγουρες και γνωστές ατραπούς, με το μοιραίο γεγονός, που αποτελεί και το δραματικό υπόβαθρο της σειράς, να μην μας έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον, την ιστορία να μη ξέρει πώς να εξελιχθεί (ποιό σσιακατούρι να πιάσει...) και τους ήρωες να μη μας έχουν «μιλήσει» ιδιαίτερα στα δύο πρώτα επεισόδια, τα οποία είχαν μια κάπως επίπεδη αφήγηση που δεν κίνησε ούτε καν την περιέργεια του θεατή, η τύχη και η πορεία του «Ό,τι αγάπησα» είναι απρόβλεπτη ή μάλλον θα ήταν τέτοια αν το σενάριο δεν υπέγραφε ο διευθυντής προγράμματος του καναλιου, πράγμα που σημαίνει ότι παρόλο που "ύστερα" δεν υπάρχει, μάλλον θα ξεχειμωνιάσουμε με ό,τι αγάπησε ο Ντίνος από την περσινή τηλεοπτική περίοδο.Τελικά ό,τι εγώ αγάπησα από αυτή τη σειρά είναι η πρωτοεμφανιζόμενη Κύπρια ηθοποιός Κίκα Γεωργίου που διαθέτει και φωνή και παρουσιαστικό. Και να σκεφτείτε ότι ο ρόλος προοριζόταν για την Εμμανουέλα Χαραλάμπους... lol !!!!
Υ.Γ: η μουσική υπόκρουση της σειράς γιατί πρέπει να είναι τόση δυνατή;
