Μια επίσκεψη στο χωριό Φικάρδου, όπου πραγματοποιούνται τα γυρίσματα της επιτυχημένης κωμικής σειράς του ANT1 ‘αίγια fuxia’, υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου σχεδόν από την αρχή της τηλεοπτικής περιόδου, όχι βέβαια για να το κάνω θέμα σε κάποια ανάρτηση στο blog, αυτό ήταν το λιγότερο που με ενδιέφερε, αλλά για να πραγματοποιήσω μια καθαρά δική μου επιθυμία που μου γεννήθηκε ως τηλεθεατής, να συναντήσω δηλαδή από κοντά αυτούς τους ανθρώπους που κάθε Δευτέρα και Τρίτη βράδυ με ‘κλείνουν’ στο σπίτι και μου χαρίζουν άφθονες στιγμές γέλιου με το ταλέντο τους και αυτή η επιθυμία, με την αρχή του νέου έτους, έγινε χθες τελικά πραγματικότητα. Αυτή λοιπόν η εμπειρία ήταν τόσο όμορφη που δεν μπορούσα να μην την μοιραστώ και με τους αναγνώστες του blog.
Ξεκίνησα λοιπόν το πρωϊνό της Πέμ
πτης με κάτι φιλαράκια που είναι και αυτά πολύ φανατικοί τηλεθεατές της σειράς – ο ένας έχει ‘κόλλημα’ με την Κακουράτου, ο άλλος θυμόταν λεπτομέρειες για τη σειρά που εξέπληξαν ευχάριστα το συνεργείο! - για το γραφικό χωριουδάκι που απέχει ελάχιστα χιλιόμετρα από τη βάση μας τη Λευκωσία. Η εύθυμη διάθεση που είχαμε καθ’όλη τη διάρκεια της σύντομης διαδρομής μας μέχρι το χωριό, έδιωξε το άγχος και την ανυπομονησία που είχαμε αρχικά για το τί θα συναντούσαμε με την άφιξή μας στο χώρο. Όσο για τον ίδιο τον χώρο, αυτός μου ήταν γνώριμος τόσο από τις σχολικές εκδρομές όσο και από πιο πρόσφατες μου επισκέψεις, πριν βέβαια αρχίσουν τα γυρίσματα της ‘αίγιας’ και από ένα ερημοχώρι.... γίνει το Φικάρδου ο πιο must εκδρομικός χώρος της Κύπρου, σύμφωνα και με τις αφηγήσεις της κ. Δήμητρας, της υπεύθυνης του τμήματος αρχαιοτήτων. Ωστόσο, όσο οι στροφές ξετυλίγονταν και έμεναν πίσω μας και οι μικρές βουνοκορφές μπροστά μας μάς καλωσόριζαν, η αγωνία μας μεγάλωνε, ενώ την ίδια ώρα οι αναμνήσεις από την πρώτη σκηνή της σειράς με τον Λώρη και την Χριστιάνα στο λεωφορείο, όπου μεταφέρουν τους Κινέζους τουρίστες στο χωριό και με την Χριστιάνα να φωνάζει ‘ζίλικουρτι πλης’ ζωντάνεψαν για να δημιουργήσουν σε όλους μας μια εύθυμη διάθεση.
Τα πολλά αυτοκίνητα που ήταν σταθμευμένα στην πλατεία του χωριού φανέρωναν ότι υπήρχε μια κινητικότητα, πράγμα που αποδείχθηκε πολύ γρήγορα όταν είδαμε την Έλια Ιωαννίδου να μπαίνει στο χωριό. Το ίδιο κάναμε και μεις λίγα λεπτά αργότερα και αμέσως βρεθήκαμε στην αυλή της εκκλησίας όπου αφού βγάλαμε τις αναμνηστικές μας φωτογραφίες μπροστά από την πόρτα της μικρής, παλιάς εκκλησίας του Παπασκούλουκου, ξάφνου απέναντί μας σε μια μικρή ταρατσούλα, εμφανίστηκε, ως πρωταγωνίστρια που είναι, η αίγια Λάσσυ, την οποία περιττό να σας πω ότι, μέχρι να φύγουμε, την είδαμε να περιφέρεται και να τρέχει μέσα σε όλο το χωριό - αίγια fuxia πού πάεις που λέει και στους τίτλους αρχής -και σε μια στιγμή, όταν πλέον οι χαιρετούρες και οι συστάσεις τελείωσαν και πήρε το θάρρος μας, έκανε μπροστά μας η ατακτούλα και την... ανάγκη της!
Καθώς προχωρούσαμε στα λασπωμένα δρομάκια του χωριού –τα όποια, όπως
μάθαμε στη συνέχεια, ήταν κατάλευκα την προηγούμενη βδομάδα - προσπαθούσαμε να θυμηθούμε παράλληλα και ποιές σκηνές της σειράς γυρίστηκαν στους συγκεκριμένους χώρους: εδώ το ‘εν’ να πελλάνω’ με τον Βατζελή πάνω στον τοίχο και τον Λεοντή να τον ρωτάει αν του έφυγε κανένας πόντος από το καλσόν, εκεί οι σκηνές που γυρίζονται τα περισσότερα γυρίσματα του μισταρκού Δημητρού, εκεί η ‘δίκη’ της Μαλούς, εδώ το νεκροταφείο, όλα τα στενά του χωριού όλο και κάποιες σκηνές της ‘αίγιας’ μας έφερναν στο μυαλό.
Αφού τύχαμε και μιας σύντομης ξενάγησης από τους υπευθύνους του τμήματος αρχαιοτήτων στο μουσείο του χωριού –έτσι για να συνδυάσουμε το τερπνόν μετά του ωφελίμου -, που είναι και ο χώρος στον οποίο γίνονται τα γυρίσματα της σειράς, αφού περάσαμε δηλαδή σιγά σιγά από το μπακάλικο του μουχτάρη και της Παντελούς, από το τ
σαουσάδικο, το σπίτι του τσαούσσιη κάναμε και μια στάση στο καφενείο ‘Λαμπηδόνας και Υιός’ και αφού διαπιστώσαμε ότι το σπίτι της Σσιελεντρούνας το χωρίζει μόνο ένας τοίχος από αυτό της Μαλούς και πως μέσα στην αυλή της Μαλούς βρίσκεται και το σπίτι – ο θεός να το κάνει- της Ορθοδοξίας, ήρθε η ώρα απ’ ότι καταλάβαμε για το δεύτερο γύρο γυρισμάτων – διότι τα γυρίσματα είχαν ξεκινήσει από τις πολύ πρωϊνές ώρες και πλησίαζε μεσημέρι- και το σενάριο του 32ου επεισοδίου που ήταν αφημένο χάμω έξω από το συγκεκριμένο χώρο ήταν σημάδι ότι εκεί επρόκειτο να γίνει κάποιο γύρισμα (στην πρώτη σελίδα διαβάζουμε: ‘αίγια fuxia, ‘ιστορίες του παλιού τζαιρού’, επεισόδιο 32, κοινωνική κωμωδία καταστάσεων, ένα παλιό.....σενάριο (!!!) του Λώρη Λωϊζίδη και της Χριστιάνας Αρτεμίου, ANT1 copyright 2008). Τα κινητά κλείνουν, οι ηθοποιοί Δώρα Κακουράτου και Έλια Ιωαννίδου βρίσκονται στις θέσεις τους και κάνουν πρόβα τα λόγια τους, ο μπούμαν και το συνεργείο κινηματογράφησης πανέτοιμοι, οι ηθοποιοί αυτοσυγκεντρώνονται, ο σκηνοθέτης τους δίνει κάποιες τελικές οδηγίες. Αρχικά η πρόβα και μετά είναι έτοιμοι να γράψουν
. Το ‘3,2,1 πάμε’ του σκηνοθέτη πέφτει μέχρι που κάποια φωνή απ’ έξω ή ο ήλιος που κάνει την εμφάνισή του τού χαλάνε τη σκηνή, ακούγεται το cut και τότε ξανά απ’ την αρχή. Και εσύ; Απλώς κάνεις απόλυτη ησυχία και παρακολουθείς σχεδόν ευλαβικά και με δέος τους αγαπημένους σου ηθοποιούς να ερμηνεύουν τους ρόλους τους. Και αν μάλιστα η σκηνή συνδυάζει το κωμικό στοιχείο με ελαφρούς τόνους τραγικότητας, εσύ εκεί να πιάνεις τον εαυτό σου να συγκινείται, καθώς μπαίνεις στην ατμόσφαιρα του έργου –έτσι τουλάχιστον ένιωσα εγώ, πάει να πει ότι την έπαιξαν εκπληκτικά τη σκηνή! – και από την άλλη να θέλεις να γελάσεις και να κρατιέσαι πληρώνοντας το μικρό τίμημα για την παρουσία στο χώρο. Ακολουθούν οι αναμνηστικές φωτογραφίες με τις ηθοποιούς, τα συγχαρητήρια από μας, ευχές για καλή χρονιά και συνέχεια από εκείνες. Όλοι πολύ ευγενικοί, πολύ φιλικοί, αν και ‘μπερδευόμαστε μέσα στα πόδια τους’ την ώρα που εκείνοι έχουν να ‘γράψουν’ πολλές σκηνές μέχρι αργά το βράδυ. Έν τω μεταξύ έχει ήδη μεσημεριάσει και το συνεργείο διακόπτει για διάλειμμα.
Επόμενη μας συνάντηση αυτή με την Ορθοδοξία, την ηθοποιό και μια εκ των σεναριογράφων της σειράς Χριστιάνα Αρτεμίου, με την οποία έχουμε μια πολύ φιλική συζήτηση. Αφού της μεταφέρουμε το θαυμασμό μας και της δίνουμε τα συγχαρητήρια μας, τής θυμίζουμε ατάκες από τη σειρά και εκείνη αυθόρμητη και χαλαρή όπως είναι μας τις ‘πετάει’ ξανά! Στο τέλος οι αναμνηστικές φωτογραφίες και εμείς παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής, το ίδιο και το συνεργείο που πάει για διάλειμμα. Κάποιοι από αυτούς μας ρωτούν αν είδαμε το νεκροταφείο και μας κατατοπίζουν, αλλά ο χώρος είναι άδειος. Σταυροί πουθενά, εδώ και κει μόνο σκορπισμένα κάποια κομμάτια ξύλου με τα ονόματα πεθαμένων, που είχαν ξεμείνει από κάποιο παλιό γύρισμα.
Το κρύο αρχίζει να μας τυλίγει, ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε το χωριό και... τη Λάσσυ, η οποία φθάνει και αυτή μέχρι την είσοδο του χωριού και αρχίζει να μασουλάει τις ελιές....
Στο αυτοκίνητο, στο δρόμο της επιστροφής εμείς να βλέπουμε τις φωτογραφίες που μόλις έχουμε βγάλει, να αναζητούμε τις στιγμές που στη μνήμη μας είναι ακόμη νωπές, ζωντανές στις καρδιές μας. ‘Αίγια’, σ’ ευχαριστούμε!
Μικρά σημαντικά:
Και επειδή είμαστε και τηλεοπτικό μπλοκ, ίσως ενδιαφέρουν και αυτά:
->το συνεργείο συζητούσε μεταξύ του για τα νούμερα της agb και ήταν ενθουσιασμένοι που οι επαναλήψεις -τηλεταινίες της ‘αίγιας’ τους έφεραν και πάλι στην κορυφή της τηλεθέασης και χάρισαν βεβαίως και την πρωτιά στον ΑΝΤ1, κάνοντάς του ποδαρικό για το νέο έτος!
->το περιοδικό ‘Τηλεώρες’ που έχει αυτή την εβδομάδα εξώφυλλο τον Βατζελή και φιλοξενεί συνέντευξή του διαβαζόταν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων πότε από τη σκηνογράφο, πότε από τους κινηματογραφιστές και πότε από τον σκηνοθέτη
->ο σκηνοθέτης διαπίστωσε ότι η ‘αίγια’ παραμεγάλωσε και ότι θα πρέπει να βρουν νέα Λάσσυ, η παλιά πάει για...οφτό!
->το κινητό της Χριστιάνας Αρτεμίου χτυπούσε σε ρυθμούς ‘Αίγιας’!
Ξεκίνησα λοιπόν το πρωϊνό της Πέμ
πτης με κάτι φιλαράκια που είναι και αυτά πολύ φανατικοί τηλεθεατές της σειράς – ο ένας έχει ‘κόλλημα’ με την Κακουράτου, ο άλλος θυμόταν λεπτομέρειες για τη σειρά που εξέπληξαν ευχάριστα το συνεργείο! - για το γραφικό χωριουδάκι που απέχει ελάχιστα χιλιόμετρα από τη βάση μας τη Λευκωσία. Η εύθυμη διάθεση που είχαμε καθ’όλη τη διάρκεια της σύντομης διαδρομής μας μέχρι το χωριό, έδιωξε το άγχος και την ανυπομονησία που είχαμε αρχικά για το τί θα συναντούσαμε με την άφιξή μας στο χώρο. Όσο για τον ίδιο τον χώρο, αυτός μου ήταν γνώριμος τόσο από τις σχολικές εκδρομές όσο και από πιο πρόσφατες μου επισκέψεις, πριν βέβαια αρχίσουν τα γυρίσματα της ‘αίγιας’ και από ένα ερημοχώρι.... γίνει το Φικάρδου ο πιο must εκδρομικός χώρος της Κύπρου, σύμφωνα και με τις αφηγήσεις της κ. Δήμητρας, της υπεύθυνης του τμήματος αρχαιοτήτων. Ωστόσο, όσο οι στροφές ξετυλίγονταν και έμεναν πίσω μας και οι μικρές βουνοκορφές μπροστά μας μάς καλωσόριζαν, η αγωνία μας μεγάλωνε, ενώ την ίδια ώρα οι αναμνήσεις από την πρώτη σκηνή της σειράς με τον Λώρη και την Χριστιάνα στο λεωφορείο, όπου μεταφέρουν τους Κινέζους τουρίστες στο χωριό και με την Χριστιάνα να φωνάζει ‘ζίλικουρτι πλης’ ζωντάνεψαν για να δημιουργήσουν σε όλους μας μια εύθυμη διάθεση.Τα πολλά αυτοκίνητα που ήταν σταθμευμένα στην πλατεία του χωριού φανέρωναν ότι υπήρχε μια κινητικότητα, πράγμα που αποδείχθηκε πολύ γρήγορα όταν είδαμε την Έλια Ιωαννίδου να μπαίνει στο χωριό. Το ίδιο κάναμε και μεις λίγα λεπτά αργότερα και αμέσως βρεθήκαμε στην αυλή της εκκλησίας όπου αφού βγάλαμε τις αναμνηστικές μας φωτογραφίες μπροστά από την πόρτα της μικρής, παλιάς εκκλησίας του Παπασκούλουκου, ξάφνου απέναντί μας σε μια μικρή ταρατσούλα, εμφανίστηκε, ως πρωταγωνίστρια που είναι, η αίγια Λάσσυ, την οποία περιττό να σας πω ότι, μέχρι να φύγουμε, την είδαμε να περιφέρεται και να τρέχει μέσα σε όλο το χωριό - αίγια fuxia πού πάεις που λέει και στους τίτλους αρχής -και σε μια στιγμή, όταν πλέον οι χαιρετούρες και οι συστάσεις τελείωσαν και πήρε το θάρρος μας, έκανε μπροστά μας η ατακτούλα και την... ανάγκη της!
Καθώς προχωρούσαμε στα λασπωμένα δρομάκια του χωριού –τα όποια, όπως
μάθαμε στη συνέχεια, ήταν κατάλευκα την προηγούμενη βδομάδα - προσπαθούσαμε να θυμηθούμε παράλληλα και ποιές σκηνές της σειράς γυρίστηκαν στους συγκεκριμένους χώρους: εδώ το ‘εν’ να πελλάνω’ με τον Βατζελή πάνω στον τοίχο και τον Λεοντή να τον ρωτάει αν του έφυγε κανένας πόντος από το καλσόν, εκεί οι σκηνές που γυρίζονται τα περισσότερα γυρίσματα του μισταρκού Δημητρού, εκεί η ‘δίκη’ της Μαλούς, εδώ το νεκροταφείο, όλα τα στενά του χωριού όλο και κάποιες σκηνές της ‘αίγιας’ μας έφερναν στο μυαλό.Αφού τύχαμε και μιας σύντομης ξενάγησης από τους υπευθύνους του τμήματος αρχαιοτήτων στο μουσείο του χωριού –έτσι για να συνδυάσουμε το τερπνόν μετά του ωφελίμου -, που είναι και ο χώρος στον οποίο γίνονται τα γυρίσματα της σειράς, αφού περάσαμε δηλαδή σιγά σιγά από το μπακάλικο του μουχτάρη και της Παντελούς, από το τ
σαουσάδικο, το σπίτι του τσαούσσιη κάναμε και μια στάση στο καφενείο ‘Λαμπηδόνας και Υιός’ και αφού διαπιστώσαμε ότι το σπίτι της Σσιελεντρούνας το χωρίζει μόνο ένας τοίχος από αυτό της Μαλούς και πως μέσα στην αυλή της Μαλούς βρίσκεται και το σπίτι – ο θεός να το κάνει- της Ορθοδοξίας, ήρθε η ώρα απ’ ότι καταλάβαμε για το δεύτερο γύρο γυρισμάτων – διότι τα γυρίσματα είχαν ξεκινήσει από τις πολύ πρωϊνές ώρες και πλησίαζε μεσημέρι- και το σενάριο του 32ου επεισοδίου που ήταν αφημένο χάμω έξω από το συγκεκριμένο χώρο ήταν σημάδι ότι εκεί επρόκειτο να γίνει κάποιο γύρισμα (στην πρώτη σελίδα διαβάζουμε: ‘αίγια fuxia, ‘ιστορίες του παλιού τζαιρού’, επεισόδιο 32, κοινωνική κωμωδία καταστάσεων, ένα παλιό.....σενάριο (!!!) του Λώρη Λωϊζίδη και της Χριστιάνας Αρτεμίου, ANT1 copyright 2008). Τα κινητά κλείνουν, οι ηθοποιοί Δώρα Κακουράτου και Έλια Ιωαννίδου βρίσκονται στις θέσεις τους και κάνουν πρόβα τα λόγια τους, ο μπούμαν και το συνεργείο κινηματογράφησης πανέτοιμοι, οι ηθοποιοί αυτοσυγκεντρώνονται, ο σκηνοθέτης τους δίνει κάποιες τελικές οδηγίες. Αρχικά η πρόβα και μετά είναι έτοιμοι να γράψουν
. Το ‘3,2,1 πάμε’ του σκηνοθέτη πέφτει μέχρι που κάποια φωνή απ’ έξω ή ο ήλιος που κάνει την εμφάνισή του τού χαλάνε τη σκηνή, ακούγεται το cut και τότε ξανά απ’ την αρχή. Και εσύ; Απλώς κάνεις απόλυτη ησυχία και παρακολουθείς σχεδόν ευλαβικά και με δέος τους αγαπημένους σου ηθοποιούς να ερμηνεύουν τους ρόλους τους. Και αν μάλιστα η σκηνή συνδυάζει το κωμικό στοιχείο με ελαφρούς τόνους τραγικότητας, εσύ εκεί να πιάνεις τον εαυτό σου να συγκινείται, καθώς μπαίνεις στην ατμόσφαιρα του έργου –έτσι τουλάχιστον ένιωσα εγώ, πάει να πει ότι την έπαιξαν εκπληκτικά τη σκηνή! – και από την άλλη να θέλεις να γελάσεις και να κρατιέσαι πληρώνοντας το μικρό τίμημα για την παρουσία στο χώρο. Ακολουθούν οι αναμνηστικές φωτογραφίες με τις ηθοποιούς, τα συγχαρητήρια από μας, ευχές για καλή χρονιά και συνέχεια από εκείνες. Όλοι πολύ ευγενικοί, πολύ φιλικοί, αν και ‘μπερδευόμαστε μέσα στα πόδια τους’ την ώρα που εκείνοι έχουν να ‘γράψουν’ πολλές σκηνές μέχρι αργά το βράδυ. Έν τω μεταξύ έχει ήδη μεσημεριάσει και το συνεργείο διακόπτει για διάλειμμα.Επόμενη μας συνάντηση αυτή με την Ορθοδοξία, την ηθοποιό και μια εκ των σεναριογράφων της σειράς Χριστιάνα Αρτεμίου, με την οποία έχουμε μια πολύ φιλική συζήτηση. Αφού της μεταφέρουμε το θαυμασμό μας και της δίνουμε τα συγχαρητήρια μας, τής θυμίζουμε ατάκες από τη σειρά και εκείνη αυθόρμητη και χαλαρή όπως είναι μας τις ‘πετάει’ ξανά! Στο τέλος οι αναμνηστικές φωτογραφίες και εμείς παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής, το ίδιο και το συνεργείο που πάει για διάλειμμα. Κάποιοι από αυτούς μας ρωτούν αν είδαμε το νεκροταφείο και μας κατατοπίζουν, αλλά ο χώρος είναι άδειος. Σταυροί πουθενά, εδώ και κει μόνο σκορπισμένα κάποια κομμάτια ξύλου με τα ονόματα πεθαμένων, που είχαν ξεμείνει από κάποιο παλιό γύρισμα.
Το κρύο αρχίζει να μας τυλίγει, ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε το χωριό και... τη Λάσσυ, η οποία φθάνει και αυτή μέχρι την είσοδο του χωριού και αρχίζει να μασουλάει τις ελιές....
Στο αυτοκίνητο, στο δρόμο της επιστροφής εμείς να βλέπουμε τις φωτογραφίες που μόλις έχουμε βγάλει, να αναζητούμε τις στιγμές που στη μνήμη μας είναι ακόμη νωπές, ζωντανές στις καρδιές μας. ‘Αίγια’, σ’ ευχαριστούμε!
Μικρά σημαντικά:
Και επειδή είμαστε και τηλεοπτικό μπλοκ, ίσως ενδιαφέρουν και αυτά:
->το συνεργείο συζητούσε μεταξύ του για τα νούμερα της agb και ήταν ενθουσιασμένοι που οι επαναλήψεις -τηλεταινίες της ‘αίγιας’ τους έφεραν και πάλι στην κορυφή της τηλεθέασης και χάρισαν βεβαίως και την πρωτιά στον ΑΝΤ1, κάνοντάς του ποδαρικό για το νέο έτος!
->το περιοδικό ‘Τηλεώρες’ που έχει αυτή την εβδομάδα εξώφυλλο τον Βατζελή και φιλοξενεί συνέντευξή του διαβαζόταν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων πότε από τη σκηνογράφο, πότε από τους κινηματογραφιστές και πότε από τον σκηνοθέτη
->ο σκηνοθέτης διαπίστωσε ότι η ‘αίγια’ παραμεγάλωσε και ότι θα πρέπει να βρουν νέα Λάσσυ, η παλιά πάει για...οφτό!
->το κινητό της Χριστιάνας Αρτεμίου χτυπούσε σε ρυθμούς ‘Αίγιας’!
->οι ηθοποιοί στα διαλείμματα τη βγάζουν στου ‘Γιαννακκού’, στο μοναδικό εστιατόριο του χωριού
->είδαμε την Άννα Μονογιού να φθάνει στο Φικάρδου με ταξί
->οι αλλοδαποί που λένε το ‘σσιερετούμεν’ εργάζονται παράλληλα στη σειρά. Εμείς απλώς τους σσιερετήσαμεν!
->Τον σκηνοθέτη, το συνεργείο της σειράς και όχι μόνο, τους απασχολούσε συνεχώς ένα πρόβλημα που ανέκυψε και το οποίο αν δεν επιλυθεί θα επηρεάσει το σενάριο των επόμενων επεισοδίων της σειράς. Συγκεκριμένα προβληματίζονταν σχετικά με την απαγόρευση που έχουν από τον μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής Ησαϊα να γυρίζουν πλέον σκηνές στο εσωτερικό της Εκκλησίας του χωριού. Ας ελπίσουμε ότι τελικά ο μητροπολίτης θα βάλει νερό στο κρασί του και πως η ‘αίγια fuxia’ από την άλλη θα σκεφτεί καλύτερα την επόμενη φορά που θα πει ‘ιστορία μου, αμαρτία μου, λάθος μου μεγάλο’. Διαφορετικά, εν τσαι ελλείψαν τσαι οι εκκλησσιές....
->είδαμε την Άννα Μονογιού να φθάνει στο Φικάρδου με ταξί
->οι αλλοδαποί που λένε το ‘σσιερετούμεν’ εργάζονται παράλληλα στη σειρά. Εμείς απλώς τους σσιερετήσαμεν!
->Τον σκηνοθέτη, το συνεργείο της σειράς και όχι μόνο, τους απασχολούσε συνεχώς ένα πρόβλημα που ανέκυψε και το οποίο αν δεν επιλυθεί θα επηρεάσει το σενάριο των επόμενων επεισοδίων της σειράς. Συγκεκριμένα προβληματίζονταν σχετικά με την απαγόρευση που έχουν από τον μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής Ησαϊα να γυρίζουν πλέον σκηνές στο εσωτερικό της Εκκλησίας του χωριού. Ας ελπίσουμε ότι τελικά ο μητροπολίτης θα βάλει νερό στο κρασί του και πως η ‘αίγια fuxia’ από την άλλη θα σκεφτεί καλύτερα την επόμενη φορά που θα πει ‘ιστορία μου, αμαρτία μου, λάθος μου μεγάλο’. Διαφορετικά, εν τσαι ελλείψαν τσαι οι εκκλησσιές....
->Ο θίασος της Δώρας Κακουράτου ετοιμάζεται να επιστρέψει στην επιθεώρηση, ένα είδος θεάτρου που άνθισε τις περασμένες δεκαετίες στο νησί με πρωταγωνίστρια τη Δώρα Κακουράτου και που οι νέοι το γνωρίζουν μόνο μέσα από αφηγήσεις των παλιών. Το μόνο που μένει, όπως μας είπε η ίδια είναι να βρεθεί ο χώρος! Οικονομικοί παράγοντες της μείζονος Λευκωσίας βάλτε βαθιά το χέρι στην πούγκα και βοηθήστε να πάει ακόμη πιο μπροστά ο πολιτισμός αυτού του τόπου
->Μας εντυπωσίασε και μας χαροποίησε ο σεβασμός που έδειχναν όλοι προς το πρόσωπο της κ. Κακουράτου
->Πολλά ονόματα που ακούγονται κατά καιρούς σε διάφορες σκηνές της σειράς είναι πραγματικά και ανήκουν στο συνεργείο, όπως για παράδειγμα το ‘Σιόκουρου’ που ακούγεται στη σκηνή που ο Βατζελής κάνει διαλογισμό!!
