Ήρθε
Η Ελένη λύνεται στα γέλια (πέφτει
κάποτε ακόμη και στο πάτωμα), ξεφυλλίζει με ενδιαφέρον τις εναπομείνασες
φυλλάδες του life style,
αναστενάζει μυρίζοντας σαν λαγωνικό τις θεσπέσιες μυρωδιές που βγαίνουν από τις
κατσαρόλες του Βασίλη και δακρύζει σχεδόν κάθε Τετάρτη που φιλοξενεί στην
εκπομπή το ένθετο «ανθρώπινες ιστορίες»
όπου άνθρωποι της διπλανής πόρτας αφηγούνται τις δικές τους προσωπικές ιστορίες.
Με άλλα λόγια ζει κάθε ενότητα της εκπομπής της ούσα σοβαρή - και όχι σοβαροφανής-
εκεί και όποτε πρέπει. Αυτήν όμως την εβδομάδα όχι μόνο δεν έκλαψε αλλά
κοιτούσε, καθόλη τη διάρκεια της συνέντευξης, κατάματα τον καλεσμένο της Βαγγέλη, ο οποίος της διηγήθηκε πώς
κατάφερε την αδυναμία της ιδιαιτερότητάς του (είναι εκ γενετής τυφλός) να την
κάνει δύναμη και να δει τη ζωή με άλλα μάτια κατορθώνοντας να γίνει δικηγόρος αλλά και αντιδήμαρχος στα εικοσιτέσσερα μόλις χρόνια του.
Μες την τρελή χαρά!
O Χρύσανθος ένα βήμα πριν την ανατροπή και μάλιστα χωρίς βοήθεια από τον Πρετεντέρη
Η σημαντικότερη στιγμή της
τηλεβδομάδας ήταν η συνέντευξη του τραπεζίτη Α. Βγενόπουλου στον Χρύσανθο
Τσουρούλλη και τα «60 λεπτά» του· μπορεί ο πρώτος να μην μας έπεισε –και στο mute που λέει ο λόγος να είχα
την τηλεόραση, η γλώσσα του σώματός του θύμιζε το κυπριακό και πολύ σοφό
ρητό: «σσιύλλο που λάσσει μεν τον φοάσαι»
- αλλά ο Τσουρούλλης, μόνο και μόνο
από το γεγονός ότι κατόρθωσε να πάρει πρώτος συνέντευξη από ένα πρόσωπο του
οποίου μέχρι τώρα τη γνώμη δεν είχε ρωτήσει κανείς, σημείωσε την πρώτη του
επιτυχία μετά από το σάλος με τις αντιγραφές, και θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη αν
είχε προηγηθεί και κάποια έρευνα σχετική για τον καλεσμένο ή κάποια τέλος
πάντων εκτίμηση του δημοσιογράφου για τα όσα δήλωσε ο καλεσμένος του. Τότε όμως δεν θα μιλούσαμε για «60 λεπτά», αλλά για την «Ανατροπή» του Πρετεντέρη.



