Άλλο ένα κείμενο για την «αμαρτωλή» ΕΡΤ. Έχουμε σίγουρα όλοι μας
διαβάσει, από τη μαύρη μέρα της εντεκάτης του Ιούνη –της εντεκάτης της Ελλάδας-
, αρκετά τόσο στο διαδίκτυο όσο και στον τύπο. Πολυφωνία, διχογνωμία, ο ένας το
κοντό του ο άλλος το μακρύ του, με μια λέξη... Δημοκρατία. Γιατί ναι. Η
Δημοκρατία είναι τόσο δημοκρατική που αντέχει, που ανέχεται, αν θέλετε, ακόμη
και τις φασιστοειδείς απόψεις όσων υποστηρίζουν την (ακροδεξιά)
κίνηση του Αντώνη Σαμαρά, με τον τρόπο που ανέχεται και η Ελληνική Βουλή το ακροδεξιό
κόμμα της «Χρυσής Αυγής» στα έδρανά της.
Αυτό όμως που με τίποτα δεν μπορεί να δεχτεί και να ανεχτεί η
Δημοκρατία είναι τις φασιστικές ενέργειες, όπως ήταν και το μονομερές διάταγμα
όχι του πρωθυπουργού αλλά του αυτοκράτορα Αντώνη Σαμαρά. Αυτό που τον άφησε
γυμνό και εκτεθειμένο στα μάτια του ελληνικού λαού -και όχι μόνο-, της
πλειοψηφίας τουλάχιστον. Δεν λέω όλου του λαού, γιατί υπήρχαν κι αυτοί –πάντα
υπάρχουν- που έσπευσαν να του δώσουν τα εύσημα, που τον χειροκρότησαν για την
αποφασιστικότητά του, γιατί έκανε αυτό που κανείς άλλος δεν αποτόλμησε: να
ρίξει, σαν ο μόνος αναμάρτητος, το λίθο στην «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα»
ΕΡΤ: κατασπατάληση και διασπάθιση δημόσιου χρήματος, αδιαφάνεια, αδιανόητα ψηλοί
μισθοί, βυσματικές προσλήψεις, αργόσχολοι αδαείς δημόσιοι υπαλληλίσκοι που
σκοτώνουν την ώρα τους παίζοντας τάβλι στους διαδρόμους του ραδιομεγάρου.
Πολλές οι αμαρτίες της ελληνικής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Και η τιμωρία της; Η
θανατική ποινή. Ναι, αυτή που έχει καταργηθεί σε όλες τις προοδευτικές
Δημοκρατίες του κόσμου ως αναποτελεσματική, ανάλγητη και αντιχριστιανική. Αυτήν
επέλεξε ο ηγέτης της σημερινής Ελλάδας, της δικής του Ελλάδας των δικών του Ελλήνων Χριστιανών... Επέλεξε να
«κατεβάσει» την ΕΡΤ νομίζοντας ότι «κατεβάζει» απλώς ένα κανάλι την ώρα που
πολύ απλά «κατέβαζε» την Ελλάδα, τη Δημοκρατία, τον εαυτό του τον ίδιο .
Το βίαιο "κατέβασμα" της ΕΡΤ εν μία νυκτί σημαίνει υποστολή της ελληνικής
σημαίας, σίγαση του εθνικού ύμνου, σημαίνει ανύψωση των φασιστικών λαβάρων. Και
ξέρετε ποιο είναι το πιο τρομακτικό απ’ όλα; Ότι την πραξικοπηματική σημαία δεν
την ύψωσαν τα «άκρα» πάνω στα οποία όλοι ποντάραμε τα χρήματά μας, που πια δεν
έχουμε, αλλά οι πλέον ανυποψίαστοι, αυτοί που υποτίθεται πως υπάρχουν για να
συγκρατούν τα άκρα, οι δήθεν Δημοκράτες. Αυτοί οι δήθεν είναι πάντα και οι πιο
επικίνδυνοι γιατί είναι απρόβλεπτοι.
Κι όμως δήθεν Δημοκράτες χαρακτηριζόμαστε όσοι από εμάς καταδικάζουμε
τη δικτατορική ενέργεια της Ν.Δ., όσοι αναγνωρίζουμε ότι τα όποια κρίματα της
ΕΡΤ δεν διορθώνονται δίνοντάς της τη χαριστική βολή. Σε τέτοιο βαθμό έχει
φτάσει η διαστρέβλωση των πραγμάτων ώστε ό,τι δημοκρατικό να θεωρείται
παράλογο, παρανοϊκό, δήθεν....και ό,τι φασιστικό να θεωρείται αναγκαίο και ως
εκ τούτου δημοκρατικό. Εμείς όμως έχουμε ανάγκη από Δημοκρατία και όχι από Δημοκρατία
που για να λειτουργήσει πρέπει να γίνει αναγκαστική!
Κι όμως. Eπειδή ζούμε στην εποχή
της νόμιμης παρανομίας και του ορθού παραλογισμού, αυτή η πειρατική, η
«παράνομη» ΕΡΤ, που εκπέμπει αυτή τη στιγμή, είναι ό,τι πιο δημοκρατικό και
ελεύθερο έχουμε δει στην εγχώρια τηλεόραση, ακόμη και με το ακατάπαυστο ντελίριο
εξύμνησής της από τους παρουσιαστές στην προσπάθειά τους να κρατήσουν το κανάλι
ανοιχτό. Αυτή η ΕΡΤ είναι πιο ελκυστική από ποτέ και σε αυτή θέλουμε να μείνουμε,
αφού ανοίξει για τα καλά (και με το «καλά» δεν εννοώ τη Nerit, αλλά την αναδιαρθρωμένη ΕΡΤ, αφού ανοίξει
και πάλι το κανάλι). Γιατί εμείς μένουμε ΕΡΤ, στη νέα ΕΡΤ!
Υ.Γ. : Υπάρχει ακόμη κάτι που με τρομάζει. Είναι η απώλεια της ιστορικής
μας μνήμης και όπως λέει και το ρητό «λαός που ξεχνά το παρελθόν του είναι
καταδικασμένος να το ξαναζήσει». Κι η Ελλάδα, με το μαύρο της περασμένης Τρίτης,
φαίνεται πως επιστρέφει στο ζοφερό εκείνο καιρό της Χούντας (πείτε με υπερβολική αλλά ο "τρελαμένος" ανυποχώρητος Σαμαράς που είδα χθες στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ με φόβισε πιο πολύ κι από το ίδιο το κλείσιμο της ΕΡΤ...). Και ξέρετε τι σημαίνει
αυτό για την Κύπρο: σημαίνει πως αν υπάρχει από εκεί Χούντα, κάποια στιγμή θα
μας έρθει και εδώ, σημαίνει, πολύ φοβούμαι, πως δεν θα αργήσει η ώρα που θα
έχουμε και πάλι μια ξαφνική αδιαθεσία του Αλέξανδρου (βλ. ΡΙΚ) που θα τον στείλει εσπευσμένα
στο νοσοκομείο... (σημ: «Αλέξανδρος εισήλθεν νοσοκομείο» υπήρξε η κωδική ονομασία
για το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου από τη Χούντα των Συνταγματαρχών
στην Κύπρο). Ελπίζω μόνο αυτή τη φορά να προλάβουμε το περιστατικό.
"Το να ζούμε μας επιτρέπει τουλάχιστον να προσθέτουμε στο
σύνολο των ενεργειών μας λίγο καλό που θα αντισταθμίζει εν μέρει
το κακό που έχουμε ρίξει στον κόσμο. Αυτό το δικαίωμα στη ζωή, που
συμπίπτει με την ευκαιρία
επανόρθωσης, είναι το φυσικό δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ακόμη
και του χειρότερου."
