Ο ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ ΒΡΗΚΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ ΤΗΣ ΠΡΩΪΝΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΤΟΥ MEGA ΕΛΛΑΔΟΣ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ...MEGA»!
ΕΙΝΑΙ ΤΟ (ΚΥΠΡΙΑΚΗ) "ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ...ΜΗΔΕΝ" ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ.
ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ MEGA ΚΥΠΡΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΤΗΣ!!!
Θα αρχίσω με κάτι που είπα και στο twitter· ο τίτλος της σειράς «ΜΗΔΕΝ» της Άντρης Πολυδώρου μπορεί να προέρχεται από το ομώνυμο βιβλίο της αλλά (προσοχή) δεν έχει καμία σχέση με αυτόν. Συγκεκριμένα προέκυψε όταν ο Χουλιάρας κάλεσε τη γνωστή σεναριογράφο στο γραφείο του για να συζητήσουν τα περί της τηλεοπτικής μεταφοράς του βιβλίου. Αφού λοιπόν της εκμυστηρεύτηκε ότι διάβασε όλο το βιβλίο μέσα σε ένα μερόνυχτο υπό το αχνό φως ενός μικρού αμπαζούρ και την καθησύχασε πως τα λάθη και τα άλλα πράσινα άλογα για τα οποία κάνει λόγο to.telecontrolhttp://cncminustv.blogspot.com/2011/08/tv.html είναι για κάτι τυπάκια που φορούν γυαλιά τύπου «Μαρία η Άσχημη» όχι γιατί έχουν μυωπία, αλλά για να μη χάνουν... λεπτομέρειες και περπατούν και βλέπουν χαμαί όχι γιατί έχουν πρόβλημα στη μέση, αλλά από τη μαλάκυνση που τους έχει προκαλέσει το πολύ διάβασμα, της είπε ότι πρέπει εκείνα που γράφει στο βιβλίο της να τα ξεχάσει και να ξεκινήσει την ιστορία από το... μηδέν!
Η Άντρη μας που λέτε, «μαστόρισσα» καθώς είναι του σεναρίου, δεν έφερε αντίρρηση έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στη φαντασία της που μπορεί να γεννήσει άπειρες ιστορίες, τόσες όσες ο Φώσκολος δεν έχει γράψει στα 3.450 επεισόδια της «Λάμψης» και στα 3.179 επεισόδια του «Καλημέρα Ζωή» μαζί, και τόσο ευφάνταστες όσες δεν έχει δει στις τέσσερις σεζόν του το «Fringe» του Άμπραμς. Μπροστά όμως στην άσπρη οθόνη του υπολογιστή της σαν κάθησε, τίποτα πρωτότυπο δεν μπορούσε να σκεφτεί ή τίποτα τουλάχιστον που δεν το είχε ήδη προσθέσει στις προηγούμενες τηλεοπτικές μεταφορές των βιβλίων της. Κάτι έπρεπε να κάνει. Άρχικά σκέφτηκε να δει την «Ελένη την πόρνη» αλλά, όποτε έβλεπε τη γιαγιούα, θυμόταν τη γιαγιά στις «Γενιές της Σιωπής» και έβαζε τα κλάματα για... τα παλιά μεγαλεία. Ξαφνικά το μάτι της έπεσε στο τελευταίο τεύχος της city και τότε...έκανε το κλικ. Αυτό ήταν: gays, λεσβίες, ανώμαλες σεξουαλικές φαντασιώσεις και κουβέντες του... κώλου στο «sex talk» της Ρούλας έγιναν η πρώτη πηγή έμπνευσης της συγγραφέως (η δεύτερη ήταν το sex and the city που ήρθε ως φυσική κατάληξη).
Κάπως έτσι η Άντρη μας ανάμεσα στις συζητήσεις του μεγέθους και της μεζούρας, έχασε, όπως ήταν φυσικό, και...το μέτρο και το μέτρημα! Έτσι εκεί που της ερχόταν η σκέψη για ένα ήρωα gay, ένιωθε ταυτόχρονα και μία ακαταμάχητη επιθυμία και για μία ηρωίδα λεσβία, εκεί που της ερχόταν η ιδέα να έχει γκόμενα ο ένας ήρωας, δεν την έφτανε, ήθελε να έχει και ένας άλλος, εκεί που ο ήρωας που υποδύεται ο Παναγιώτης Μπουγιούρης είναι στις σελίδες του βιβλίου ένα «μαζεμένο, ντροπαλό παιδάκι», ήθελε να τον ξανακάνει το κωλόπαιδο των «Μυστικών» να τρέχει πίσω από κάθε θηλυκό. Λάθος, λάθος, μεγάλο λάθος κυρία Πολυδώρου μας. Διότι ακόμη και η ραπτική και η μόδα βασίζεται σε αυτό που λέμε «μέτρο» και κοιτάει να μην φτάνει σε αυτό που λέμε «υπερβολή». Άλλωστε είναι γνωστό σε κάθε γυναίκα (θέλω να πιστεύω δηλαδή) πως αν φοράμε κόκκινη γόβα ΔΕΝ κρατάμε και κόκκινη τσάντα, αν φοράμε πολλά κοσμήματα ΔΕΝ θα κάνουμε μαλλί-υπερπαραγωγή, αν κάνουμε μαλλί-υπερπαραγωγή ΔΕΝ θα φορέσουμε και την Άρτα με τα Γιάννενα... Δυστυχώς όμως αυτό είναι το «ΜΗΔΕΝ». Kάτι υπερβολικό και εξεζητημένο, χωρίς καμία καλαισθησία, χωρίς...στύλ. Κάτι ελαφρύ και εύπεπτο που, όταν πας να το φας, το μόνο που σου έρχεται είναι να ξεράσεις. Κάτι ελαφρύ που είναι τόσο αβάστακτο ώστε να αναφωνεiς και εσύ μαζί με τον ποιητή «Και τώρα τί θα γένουμε χωρίς Βαρβάρους, οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μία κάποια λύσις...». Επιστροφή στην απλότητα, τη σοβαρότητα... πότε;
υ.γ. Τελικά ο τίτλος μπορεί και να ερμηνευθεί και ως ΜΗ και ΔΕΝ. Τα ΜΗ και τα ΔΕΝ όταν γράφει κανείς ένα σενάριο, βιβλίο, ταινία, οτιδήποτε βρε αδελφέ...
