Ακολουθούν ενδεικτικά παραδείγματα:
Σύλια: Πώς το έμαθες, είπε σου το η γιαγιά;
Χρύσω: Ναι, ξέρω το που τα χτες.
Σύλια: Η γιαγιά πώς το έμαθε;
Χρύσω: Ο παππούς σου, έσσιει τζιαιρό που της εμουρμουρούσεν να πα να ψάξει, να δει τι εγίναν τούτοι οι ανθρώποι, τζιαι η γιαγιά σου αποφάσισε τζιαι επήε εχτές Σύλια: Ο Περικλής πάντα ήταν ευαίσθητος στις αρρώστιες, ελπίζω να του περάσει γλήορα.
Χρύσω: Σύλιά μου, κάτσε ένα λεπτό, έχω να σου πω ακόμα κάτι
Σύλια: Τζι’ άλλο μυστικό; Είμαι περίεργη να δω τί θα μου πεις
Χρύσω: Ε για το καλό σου που το κρατούσαμε μυστικό. Ούτε η μάμμα του ήθελε να ξέρεις, πόσο μάλλον ο Περικλής...
Σύλια: Εκρατούσεν μου ο Περικλής μυστικό μάμμα;
Χρύσω: Έτσι νομίζω.
Σύλια: Ακούω, τι μου εκρύψετε;
Χρύσω: Για την αρρώστια του. Ε σου είπαμε κανένας μας ούλλην την αλήθκειαν Σύλια: Ήξερα το πως εν ήταν να περπατήσει ποττέ του
Χρύσω: Εν ήξερες όμως πως τούτη η αρρώστια εν τους αφήνει να γεράσουν
Σύλια: Μάμμα εν λογικό να μην περιμένει κανείς ο Περικλής να φτάσει τα εκατό ... Χρύσω: Εν’ εν τούτο που εννοώ
Σύλια: Αλλά;
Χρύσω: το πολύ ως τα κοσιένα, κοσιθκυό ... ίσως τζιαι λλίο παραπάνω
Σύλια: Τι εσσίει; Ε σοβαρά;
διάρκεια σκηνής 3.17 – 5.04!!!!
Σύλια: Τι ο Περικλής;
Χρύσω: Το τηλεφώνημα τωρά, ήταν η γιαγιά σου, Σύλια μου, ο Περικλής..., εν θα τον προλάβεις...
Σύλια: Γιατί, εν ννά φύει; που εν να πάει;
Χρύσω: Έ.φυε Σύλια μου
Σύλια: Τούτο εκατάλαβά το, πού επήε εν’ ε κατάλαβα, πού τον επήραν; Σε κανέναν γιατρό στο εξωτερικό;
Χρύσω: έφυε για πάντα Σύλιά μου, συγγνώμη που ε σου το είπα πιο πριν για να προλάβεις. Μίλα Σύλιά μου, πε κάτι...
Σύλια: Ε χρειάζεται να με πάρεις στο αεροδρόμιο, εν να πάω μόνη μου,
Χρύσω: Σύλιά μου, μεν μεινίσκεις έτσι ακίνητη, κάμε κάτι ...
Σύλια: πάω να φέρω τη βαλίτσα μου,
Σύλια: Το διαβατήριό μου;
Χρύσω: Εν να πάω να το βρω τζιαι να σου το φέρω, τζιαι να σε πάρω εγώ στο αεροδρόμιο, εν είσαι σε θέση τωρά να πάεις μόνη σου.
Σύλια: Έμαθα πως έφυε ο Περικλής τζι’ ακόμα στέκουμαι στα πόθκια μου, τζιαι εν θα καταφέρω να πάω στο αεροδρόμιο;
Χρύσω: Εν να τηλεφωνήσω στον παππού σου, να ’ρτει να σε πιάσει που το αεροδρόμιο, εν να φτάσεις πολλά αργά στην Κύπρο
Σύλια: Ε θέλω να δω κανένα
Χρύσω: Σύλια μου, εν να πάεις μόνη σου μες τη νύχτα στη Λεμεσό; Εξάλλου μπορεί να μεν αφήσαν τον κ. Αντώνη να μείνει μόνος του στο σπίτι.
Σύλια: Εν νομίζω ο κ. Αντώνης να έφυε που το σπίτιν του
Χρύσω: Εν απελπισμένος άνθρωπος Σύλιά μου, περνά μια τραγωδία πάλε, κανένας εν ηξέρει τι μπορεί να κάνει μες την απελπίσίαν του...
διάρκεια: 14.34 – 16-23 !!!!
ΣΚΗΝΗ ΑΠΟ «ΕΛΕΝΗ Η ΠΟΡΝΗ»
ΓΙΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ: Σήμερα εν ανάσταση, είχα μια ελπίδα ότι εν να ρτει η εγγονούα μου μου, η Ελενούα μου, τζι ήρτες εσύ στη θέση της, εν περίεργος ο θεός, καμιά φορά κάμνει πράματα που εν τα περιμένουμε
ΕΛΕΝΗ: Ναι γιαγιά μου, καμία φορά κάμνει πράματα που εν τα περιμένεις. Δε με κατάλαβες γιαγιά;
ΓΙΑΓΙΑ: Όι, κόρη μου, ε σε κατάλαβα, ποιά είσαι, ξέρω σε; Ποιά είσαι κορούα μου; Πε μου.
ΕΛΕΝΗ: Είμαι η Ελένη
ΓΙΑΓΙΑ: Είσαι η Ελένη;
ΕΛΕΝΗ: Ναι γιαγιά μου. Είμαι η Ελένη
ΓΙΑΓΙΑ: Η κοπέλα που με βοηθά, γι’ αυτό λαλώ κάπου ξέρω τη φωνή. Γιατί κορούα μου, ε μου το είπες τόσην ώρα που εμιλούσαμε; (LOL O νους της δεν πηγαίνει καν στην εγγονή της που υποτίθεται δεν βγάζει λεπτό από το μυαλό της!!!!) ]
μετά λοιπόν απο αυτό το φιάσκο, και φέτος η τηλεοπτική μεταφορά βιβλίων στην κυπριακή tv είναι μονόδρομος. Ήδη για να καταλάβετε «πού βαδίζομεν», η μεταφορά του βιβλίου της Άντρης Πολυδώρου ΜΗΔΕΝ από την τηλεόραση του MEGA Κύπρου, αποφασίστηκε πριν καλά καλά κυκλοφορήσει το βιβλίο! Αυτή τη φορά όμως είπα να μην την πατήσω όπως με την «Ελένη» και τους «Αγγέλους», που δεν μπήκα στον κόπο να φυλλομετρήσω τις σελίδες των βιβλίων στα οποία βασίζονται, και φρόντισα ήδη να διαβάσω το ΜΗΔΕΝ της Άντρης Πολυδώρου, που μόλις κυκλοφόρησε (άτε, πάλε εκάμαμε και τη διαφήμισή μας). Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα να αναγνωρίσω σε αυτό τη συγγραφέα των «Γενιών της Σιωπής». Το βιβλίο που πήρα στα χέρια μου (ευτυχώς που δεν το αγόρασα) ήταν ό,τι πιο κακόγουστο έχω δει σε έκδοση και γι’ αυτό ευθύνεται η ίδια η συγγραφέας, καθώς πλέον τα βιβλία της τυπώνονται στο δικό της εκδοτικό οίκο, τον οίκο Πολυδώρου! Τι να πω; Για τα τυπογραφικά, τα ορθογραφικά λάθη (!) ή για την κακογραμμένη κυπριακή διάλεκτο; Ας μη σκαλώσουμε όμως εκεί, διότι το περιεχόμενο, το οποίο οι κύριοι του MEGA θέλουν να μας πλασάρουν ως την επόμενη δραματική σειρά που θα συγκινήσει ή θα κόψει την ανάσα κι άλλες τέτοιες μπαρούφες που συνηθίζουν να λένε στα trailers, είναι κάτι παραπάνω από ανύπαρκτο και δε θα ήταν αρκετό ούτε για να βγει μια τηλεταινία πόσο μάλλον μια δραματική σειρά 70 επεισοδίων ( ή και λιγότερων επεισοδίων). Το μόνο ελαφρυντικό και θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι η κ. Πολυδώρου βγάζει μια πετυχημένη «ακτινογραφία» της σύγχρονης αστικής κυπριακής κοινωνίας στην οποία πρωτοστατεί ο αρχοντοχωριατισμός και η υποκρισία. Εντάξει, κάπου το παρακάνει κιόλας με την περιγραφή του κύριου αστυνόμου, τον οποίο περιγράφει λες και έχει βάλει στο dvd και βλέπει παράλληλα τις «κασετίνες» του «βουράτε γειτόνοι» του Τσιάκκα και κυρίως τις σκηνές με τον «αστυνόμο Κάττο». Κατά τα άλλα, η προσπάθειά της να το παίξει αστυνόμος Σαΐνης και να δημιουργήσει μυστήριο και αγωνία γύρω από την ιστορία της είναι τόσο ξένη προς την ίδια όσο τα βήματα, τα lifts και οι φιγούρες του χορού για τον Τρύφωνα Σαμαρά στο "dancing II". Άσε που το αστυνομικό σασπένς το «σκοτώνει» όλο μόνη της με αποτέλεσμα η «λύση» στο τέλος να είναι η ίδια με αυτή που ειπώθηκε πιο πριν με λιγότερα λόγια! Come on, για ηλίθιους μας πέρασε η Πολυδώρου;
